Մեծ հավակնություններ ունեցող փոքր մարդկանց իրենց արժանի տեղը ցույց տալու համար նա մեկ այլ պատմություն էր պատմում որսորդի գնդակից վիրավորված առյուծի մասին, որ ցավից ոռնում էր և մահվան դուռն էր հասել: Առյուծին է մոտենում փոքրիկ, դանդաղաշարժ կրիան և հարցնում.
— Ի՞նչդ է ցավում:
— Որսորդն է վիրավորել, — պատասխանում է առյուծը:
Կրիան բարկանում է և ասում.
— Թող չորանան այն մարդու թևերը, որ վնասում են երկրի երեսին ապրող մեզ նման հրաշալի արարածներին:
— Կրիա եղբայր, — պատասխանում է առյուծը, — պետք է ասեմ, որ որսորդի հասցրած վերքն ավելի քիչ է ինձ տանջում, քան այն, ինչ հենց նոր ասացիր:
Այդ ասելով՝ առյուծը հոգին ավանդում է: Նույն բանի շուրջ նա մեկ այլ պատմություն էլ էր պատմում կամրջով անցնող փղի ականջը մտած լվի մասին:
— Ընկերս, — ասում է լուն, — երբ մեզ նման հսկաներն անցնում են կամրջի վրայով, այն ցնցվում է մեր հզորությունից:
Երեկոյան, քնից արթնանալով, առյուծն սկսում է մռնչալ՝ արթնացնելով անտառի հեռու ծայրերում քնած կենդանիներին: Արթնանում է նաև մի նապաստակ, որ տեսնելով մյուս կենդանիներին փախչելիս ու թաքնվելիս, ասում է.
-Ինչո՞ւ պիտի առյուծն այդպես ահարկու մռնչա, և բոլորը փախչեն ու թաքնվեն; Ինչ է, չե՞մ կարող ես էլ նրա պես մռնչալ, որ մեծից փոքր սրտաճաք լինեն վախից;
Եվ նապաստակը թոքերը պատռելով փորձում է առյուծի պես մռնչալ, բայց ողորմելի ճվճվոց է դուրս գալիս: Հենց այդ պահին մի սոված աղվես է անցնելիս լինում; Լսելով նապաստակի ճվճվոցը, նա գալիս է, ճանկում մեծամիտի գլուխը և ասում.
-Սրանից հետո լավ հիշիր՝ դու նապաստակ ես ու ոչ թե առյուծ:
Ասում է և ուտում հիմար նապաստակին։
Երեկոյան, քնից արթնանալով, առյուծն սկսում է մռնչալ՝ արթնացնելով անտառի հեռու ծայրերում քնած կենդանիներին: Արթնանում է նաև մի նապաստակ, որ տեսնելով մյուս կենդանիներին փախչելիս ու թաքնվելիս, ասում է.
-Ինչո՞ւ պիտի առյուծն այդպես ահարկու մռնչա, և բոլորը փախչեն ու թաքնվեն; Ինչ է, չե՞մ կարող ես էլ նրա պես մռնչալ, որ մեծից փոքր սրտաճաք լինեն վախից;
Եվ նապաստակը թոքերը պատռելով փորձում է առյուծի պես մռնչալ, բայց ողորմելի ճվճվոց է դուրս գալիս: Հենց այդ պահին մի սոված աղվես է անցնելիս լինում; Լսելով նապաստակի ճվճվոցը, նա գալիս է, ճանկում մեծամիտի գլուխը և ասում.
-Սրանից հետո լավ հիշիր՝ դու նապաստակ ես ու ոչ թե առյուծ:
Ասում է և ուտում հիմար նապաստակին:
1.Ո՞րն է այս առակի խորհուրդը; Մեկնաբանի՛ր:
Չլինել մեծամիտ
2. Այս առակի ասելիքը բնորոշող ասացվածքներ գտի՛ր:
Առաջ մտածիր, հետո խոսիր։
3. Paint ծրագրով նկարի՛ր առակը:
4. Խորհուրդ տուր այս առակի հերոսներին:
Նապաստակին խորհուրդ կտամ չլինել մեծամիտ, որովհետև եթե դու նապաստակ ես պետք է քեզ պահես նապստակի նման։
Աղվեսին խորհուրդ կտամ շատ չուտել։
Առյուծին խորհուրդ կտամ շատ բարձր չմռնչալ, որովհետև կոկորդը կցավի։
Once upon a time there was a little girl. Her name was Goldilocks. She had golden hair. One day Goldilocks was walking in the forest. She saw a house and knocked on the door– դուռ. She went inside. Nobody was there. Goldilocks saw three bowls on the table. She was hungry. ‘This porridge is too hot! This porridge is too cold-սառը! This porridge is just right!’ Goldilocks ate all the porridge-շիլա Goldilocks was tired now. ‘This chair is too big! This chair is too big, too! This chair is just right!’ But the chair broke! Goldilocks was very tired. She went upstairs. ‘This bed is too hard! This bed is too soft-փափուկ! This bed is just-հենց right!’ Soon-շուտով, the bears came home. ‘Someone’s been eating my porridge!’ said Daddy Bear. ‘Someone’s been eating my porridge!’ said Mummy Bear. ‘Someone’s been eating my porridge — and it’s all gone!’ said Baby Bear. ‘Someone’s been sitting on my chair!’ said Daddy Bear. ‘Someone’s been sitting on my chair!’ said Mummy Bear. ‘Someone’s been sitting on my chair — and it’s broken!’ said Baby Bear. ‘Someone’s– ինչ որ մեկը been sleeping in my bed!’ said Daddy Bear. ‘Someone’s been sleeping in my bed!’ said Mummy-մայրիկ Bear. ‘Someone’s been sleeping in my bed — and she’s still there!’ said Baby Bear. Goldilocks woke up-արթնացավ and saw the three bears. ‘Help!’ She ran downstairs and into the forest. She never came back again- նորից Once-մի անգամ upon a time there was a little girl. Her name was Goldilocks. She had golden hair. One day Goldilocks was walking in the forest. She saw a house and knocked on the door. She went inside. Nobody was there. Goldilocks saw three bowls on the table. She was hungry. ‘This porridge is too hot! This porridge is too cold! This porridge is just right!’ Goldilocks ate all the porridge. Goldilocks was tired now. ‘This chair is too big! This chair is too big, too! This chair is just right!’ But the chair broke! Goldilocks was very tired. She went upstairs. ‘This bed is too hard! This bed is too soft! This bed is just right!’ Soon, the bears came home. ‘Someone’s been eating my porridge!’ said Daddy Bear. ‘Someone’s been eating my porridge!’ said Mummy Bear. ‘Someone’s been eating my porridge — and it’s all gone!’ said Baby Bear. ‘Someone’s been sitting on my chair!’ said Daddy Bear. ‘Someone’s been sitting on my chair!’ said Mummy Bear. ‘Someone’s been sitting on my chair — and it’s broken!’ said Baby Bear. ‘Someone’s been sleeping in my bed!’ said Daddy Bear. ‘Someone’s been sleeping in my bed!’ said Mummy Bear. ‘Someone’s been sleeping in my bed — and she’s still there!’ said Baby Bear. Goldilocks woke up and saw the three bears. ‘Help!’ She ran downstairs and into the forest. She never came back again
դո՛ւրս գրիր քեզ դուր եկած ամենահետաքրքիր հատվածը կամ արտահայտությունը․
Դուռը հայրիկը բացեց։ Բայց առաջինը մայրիկը ճչաց, որովհետև առաջինը նա տեսավ փոքրիկ, հաստլիկ մարդուկին, որը նստել էր Մանչուկի կողքին։
նկարագրի՛ր և բնութագրի՛ր Կուռսոն շատ չաղեր եր , մանչուկը շատ էր ուզում շուն ունենալ
պատմի՛ր քո ծննդյան օրերից մեկի մասին, որը, կարծում ես, ամենագեղեցիկն է եղել․ մենք տատիկի բոլորվ հավաքվել էինք ու նշում էինք իմ ծնունդը բոլորը նվերով էին ։
ո՞րն է մինչ այժմ ստացածդ ամենագեղեցիկ նվերը և ի՞նչ կցանկանայիր ստանալ գալիք ծննդյանդ տոնին։
